Wapens

Voor de beoefening van de schietsport is een (sport-)wapen nodig. Een beginnende sportschutter die lid is van een (KNSA-) schietsportvereniging, mag volgens de Nederlandse wetgeving meteen een eigen luchtdrukwapen aanschaffen maar (nog) geen vuurwapen. Mede daarom zijn de luchtdrukdisciplines (luchtgeweer/luchtpistool) bij uitstek geschikt voor personen die net kennismaken c.q. beginnen met de schietsport. Ook de basistechnieken van het geweer- en pistoolschieten (klein- en grootkaliber) kunnen met luchtdrukwapens goed worden aangeleerd.

Maar een beginner kan ook één van de vele andere door de KNSA gereglementeerde en/of erkende disciplines beoefenen. Gelet op de relatief hoge aanschafkosten van een schietsportwapen maar ook vanwege het feit dat een schutter pas na enige tijd (minimaal één jaar lidmaatschap van een KNSA-schietvereniging) een eigen vuurwapen mag aanschaffen, kan een schutter ook (eerst) gebruik maken van zogenaamde ‘verenigingswapens’. Dit zijn wapens die binnen de vereniging beschikbaar zijn. Eén of meerdere leden van de vereniging hebben een verlof voor deze wapens en mogen deze op de schietbaan overdragen aan een schutter. Zo kan iemand eerst kennismaken met verschillende schietsportonderdelen voordat hij of zij een keuze maakt voor een bepaalde discipline en daarna voor de eventuele aanschaf van een eigen wapen dat geschikt is voor de beoefening van die discipline.

Het is niet noodzakelijk of verplicht om een eigen wapen aan te schaffen; de wapens van de vereniging kunnen daarvoor ook worden gebruikt. Vaak is het natuurlijk wel zo, dat iemand een eigen wapen wil hebben om zo vaak en goed mogelijk mee te kunnen oefenen op de schietbaan, zodat betere resultaten kunnen worden behaald.

Kijk hier voor de soorten wapens waarmee sportschutters in Nederland schieten.